نقش ماهواره‌های کوچک در پروژه‌های بزرگ فضایی
## ماهواره‌های کوچک، انقلابی در اکتشافات فضایی
اگرچه برخی از ماهواره‌ها ابعادی کوچک، در حد و اندازه یک توپ بولینگ و یا حتی کوچکتر دارند، اما توانسته‌اند مسیر اکتشافات فضایی را دستخوش تغییر کنند و نقش پررنگی در پیشبرد پژوهش‌های این حوزه ایفا نمایند.
این ماهواره‌های مینیاتوری که با نام “کیوبست” (CubeSat) شناخته می‌شوند، با هزینه کم و سرعت بالای خود، روش‌های مطالعه دانشمندان در مورد کیهان را متحول کرده‌اند.
کیوبست‌ها در واقع راهی ساده‌تر و مقرون‌به‌صرفه‌تر برای دستیابی به اطلاعات درباره سیارات و سایر اجرام فضایی هستند. این ماهواره‌های کوچک به جای حمل تجهیزات سنگین و پیگیری اهداف گسترده، معمولا روی یک هدف علمی خاص – مانند کشف سیارات فراخورشیدی و یا اندازه‌گیری ابعاد یک سیارک- متمرکز می‌شوند.
همین ویژگی موجب شده تا کیوبست‌ها به عنوان یک فناوری فضایی مقرون‌به‌صرفه، مورد توجه طیف وسیعی از فعالان حوزه فضا، از جمله استارت‌آپ‌های کوچک، شرکت‌های خصوصی و آزمایشگاه‌های دانشگاهی، قرار گیرند.
از جمله مهمترین مزایای کیوبست‌ها نسبت به ماهواره‌های بزرگ‌تر، می‌توان به هزینه‌های پایین‌تر توسعه و آزمایش آنها اشاره کرد. صرفه‌جویی در زمان و هزینه به معنای امکان انجام ماموریت‌های مکرر و متنوع‌تر، و البته با ریسک پایین‌تر است. همین ویژگی به تنهایی می‌تواند سرعت اکتشافات فضایی را به طور چشمگیری افزایش دهد.
نکته جالب توجه این است که کیوبست‌ها با قدرت خود سفر نمی‌کنند، بلکه به عنوان بخشی از محموله یک فضاپیمای بزرگ‌تر به فضا فرستاده می‌شوند. آنها در محفظه‌ای ویژه درون فضاپیما قرار می‌گیرند و پس از رسیدن به مدار مورد نظر، توسط یک مکانیسم فنری به فضا پرتاب می‌شوند.
کیوبست‌ها پس از ورود به فضا روشن می‌شوند و ماموریت خود را آغاز می‌کنند. عمر این ماهواره‌های کوچک معمولا با ورود به جو زمین و سوختن در آن به پایان می‌رسد.
