آبله میمونی؛ چالشی نوپدید برای دنیا
## آبله میمونی: چالشی نوظهور برای جهان
“بیماری‌های نوظهور” “Emerging Infectious Disease” اشکال مختلفی دارند. برخی از این بیماری‌ها برای اولین بار گزارش می‌شوند، مانند کووید ۱۹ که پیش از شیوع آن برای انسان ناشناخته بود و شناسایی جنبه‌های مختلف اپیدمیولوژی، پیشگیری و درمان آن به زمان نیاز دارد. البته همین ناشناخته بودن زمینه را برای گسترش این دسته از بیماری‌ها فراهم می‌کند.
گاهی اوقات، یک بیماری نوظهور برای سال‌ها در یک منطقه جغرافیایی خاص شایع و بومی است، اما شرایط انتقال آن به سایر نقاط وجود نداشته است. به عنوان مثال، بیماری‌هایی مانند «ابولا»، «زیکا» و «آبله میمونی»، در مناطق محدودی از جهان برای سال‌ها و یا دهه‌ها در گردش بوده‌اند.
از سوی دیگر، گاهی به دلیل ایجاد تغییرات در عامل ایجادکننده بیماری، «راه‌های انتقال»، «تظاهرات بالینی» یا «شدت بیماری» تغییر می‌کند. در این رابطه، موضوع «مقاومت آنتی‌بیوتیکی» یا «کم شدن کارایی واکسن‌های موجود» مطرح می‌شود که یکی از چالش‌های عصر حاضر است.
## بیماری‌های بازپدید
بشر با اقدامات خود توانسته گردش برخی بیماری‌ها را محدود کند، اما تغییرات در جامعه جهانی، شرایط را برای گردش مجدد این بیماری ها فراهم کرده است. به عنوان مثال، طی سال‌های اخیر با تغییرات آب‌وهوایی با بازپدیدی بیماری‌هایی مانند «مالاریا» مواجه هستیم.
یکی دیگر از بازپدیدی ها، بیماری فلج اطفال است. اگرچه گردش این بیماری در چند سال اخیر محدود به مناطق خاصی از جهان بوده است، اما این روزها شاهد گردش ویروس عامل فلج‌اطفال در منطقه «غزه» هستیم که باعث واکسیناسیون گسترده در این منطقه علیه این بیماری شده است.
## عوامل گسترش‌دهنده بیماری‌های نوپدید و بازپدید
نحوه ارتباط بشر نیز در دنیای امروز تغییر کرده است. با توجه به گسترش ارتباطات جوامع انسانی، هر گونه گزارش از طغیان یک بیماری با قابلیت اپیدمی در یک نقطه از دنیا می‌تواند تهدیدی برای همه جامعه جهانی باشد.
عواملی مانند تغییرات اقلیمی، جهانی‌سازی، سفرهای بین‌المللی، تغییرات در استفاده از زمین (فعالیت‌های انسانی مانند جنگل‌زدایی، کشاورزی و شهرنشینی می‌توانند زیستگاه‌های طبیعی را تغییر دهند و تماس بین انسان‌ها و حیوانات وحشی را افزایش دهند)، مقاومت دارویی، افزایش جمعیت و تراکم جمعیتی، شرایط ضعیف بهداشتی، تغذیه نامناسب، رفتارهای اجتماعی و فرهنگی اشتباه و نقص در سیستم‌های بهداشتی به تنهایی یا به صورت ترکیبی می‌توانند خطر گسترش بیماری‌های نوپدید و بازپدید را در دنیای امروز افزایش دهند.
## منشاء حیوانی در بسیاری از بیماری‌های نوپدید و بازپدید
حدود ۷۰ درصد بیماری‌های شایع در جمعیت انسانی به ویژه بیماری‌های نوپدید و بازپدید، منشاء حیوانی دارند.
## کنترل شیوع بیماری‌های نوپدید
پاسخ مناسب جامعه امروز به بیماری‌های نوپدید و بازپدید به عوامل متعددی وابسته است. پیشرفت علمی، همکاری‌های بین‌المللی، زیرساخت‌های بهداشتی و آگاهی عمومی از جمله این عوامل هستند. انجام تحقیقات پیشرو در زمینه‌هایی نظیر ژنتیک، میکروبیولوژی و داروسازی می‌تواند به شناسایی سریع‌تر ویروس‌ها و باکتری‌ها و توسعه واکسن‌ها و درمان‌های جدید کمک کند. کشورهای با زیرساخت‌های بهداشتی مناسب، توانایی بیشتری در کنترل شیوع این دسته از بیماری‌ها خواهند داشت.
## اهمیت آگاهی عمومی
موضوعی که در این میان باید مدنظر قرار گیرد توجه به افزایش آگاهی عمومی درباره پیشگیری از بیماری‌ها و رفتارهای بهداشتی صحیح است که نقش مهمی در کاهش شیوع بیماری‌ها ایفا می‌کند.
باید توجه داشته باشیم که شیوع بیماری‌ها معمولاً مرزها را نمی‌شناسد و همکاری بین کشورها برای تبادل اطلاعات، منابع و تجارب می‌تواند به کنترل بهتر بیماری‌های عفونی کمک کند. سرمایه‌گذاری خاص در مراکز تحقیقاتی و آزمایشگاه‌ها برای مطالعه بیماری‌های نوپدید و بازپدید نیز حائز اهمیت است.
## وضعیت اضطراری بهداشت عمومی
وضعیت‌های اضطراری بهداشتی با اهمیت بین المللی “Public Health Emergencies of International Concern” به وضعیتی اطلاق می‌شود که به دلیل شیوع یک بیماری یا مشکل بهداشتی، تهدیدی جدی برای سلامت عمومی در سطح جهانی باشند و نیاز به اقدام فوری و هماهنگ بین‌المللی وجود داشته باشد. این وضعیت‌ها توسط سازمان جهانی بهداشت اعلام می‌شود و نیاز به همکاری بین‌المللی برای کنترل و مدیریت آنها است.
کمیته‌ای در سازمان جهانی بهداشت با بررسی شرایط نسبت به اعلام شرایط اضطراری اقدام می‌کند. اگر این کمیته به این نتیجه برسد که یک بیماری می‌تواند جامعه جهانی را تحت تاثیر قرار دهد از کشورها می‌خواهد پاسخ سریع به آن تهدید نشان دهند.
کشورهای عضو سازمان بهداشت جهانی موظفند تمامی امکانات و نیروهای خویش را در زمینه اداره و پیشگیری از ادامه بحران به کار گیرند. شرایط اضطراری بهداشتی با اهمیت بین‌المللی در صورتی اعلام می‌شود که تهدید جدی برای سلامت عمومی در سطح جهانی باشد، پتانسیل انتقال بین‌المللی را داشته باشد و نیاز به اقدام فوری و هماهنگ بین‌المللی برای کنترل وضعیت وجود داشته باشد.
نخستین بیانیه وضعیت اضطراری بهداشتی بین‌المللی هنگام همه‌گیری جهانی آنفلوانزای خوکی در سال ۱۳۸۸ اعلام شد. دومین بیانیه به هنگام بازگشت مجدد بیماری فلج اطفال در اردیبهشت سال ۱۳۹۳ اعلام شد. سومین بیانیه در شهریور سال ۱۳۹۳ و به هنگام همه‌گیری بیماری ویروسی ابولا در غرب آفریقا اعلام شد. پس از شیوع ویروس زیکا در آمریکای جنوبی در سال ۲۰۱۶، سازمان بهداشت جهانی برای چهارمین بار اعلام وضعیت اضطراری بهداشت عمومی داشت. پنجمین بار در ۳۰ ژوئیه ۲۰۱۹ پس از افزایش سریع آمار تلفات بیماری ابولا در سراسر جهان، سازمان جهانی بهداشت مجددا برای این بیماری اعلام وضعیت اضطراری کرد. برای ششمین بار در تاریخ ۱۰ بهمن ۱۳۹۸ به دلیل شیوع ویروس کرونا اعلام وضعیت اضطراری شد. هفتمین اعلام وضعیت اضطراری مربوط به آبله ام (میمونی) بود که در سال ۱۴۰۱ اعلام و در سال ۱۴۰۲ پایان یافت. هشتمین و آخرین مورد اعلام وضعیت اضطراری متعاقب اپیدمی اخیر آبله ام (میمونی) در کنگو و چند کشور آفریقایی اعلام شد.
## آبله میمونی: گذشته و حال
آبله میمونی عمدتاً در مناطق جنگلی آفریقا مشاهده می‌شود و به دلیل شباهت‌هایش با آبله، به این نام نام‌گذاری شده است. آبله میمونی برای اولین بار در سال ۱۹۵۸ در میمون در دانمارک شناسایی شد. اما اولین موارد انسانی در سال ۱۹۷۰ در جمهوری دموکراتیک کنگو گزارش شد. پس از شناسایی اولیه، موارد دیگری از آبله میمونی در کشورهای آفریقایی به‌ویژه در کنگو، نیجریه و گینه مشاهده شده است. این بیماری معمولاً در مناطق دورافتاده و جنگلی شیوع دارد و به‌ندرت در خارج از آفریقا گزارش شده بوده است. در سال ۲۰۰۳، اولین شیوع آبله میمونی در ایالات متحده آمریکا گزارش شد. این شیوع به دلیل واردات حیوانات وحشی از آفریقا رخ داد.
در سال ۲۰۲۲، موارد غیرمعمولی از آبله میمونی در کشورهای مختلف جهان، از جمله اروپا و آمریکا، گزارش شد. این شیوع به سرعت توجه جامعه جهانی را جلب کرد و سازمان بهداشت جهانی اعلام وضعیت اضطراری بهداشتی با اهمیت بین المللی نمود. به این ترتیب بود که در سال ۲۰۲۲، هزاران مورد در کشورهای مختلف از جمله بریتانیا، اسپانیا، پرتغال و ایالات متحده آمریکا ثبت شد.
## تفاوت آبله میمونی کلاد ۱ و ۲
ویروس آبله میمونی دسته یا کلاد ۱b، که در حال حاضر باعث اعلام وضعیت اضطراری بهداشتی با اهمیت بین المللی شده است، باعث بیماری شدیدتری نسبت به ویروس آبله میمونی دسته یا کلاد ۲ می‌شود که در سال ۲۰۲۲ در سطح جهان گسترش یافت.
فرم جدید این بیماری نسبت به فرم قبلی آن متفاوت است. سرعت گسترش، سرعت انتقال و میزان مرگ‌ومیر بیماری آبله‌میمونی ۱b نسبت به کلاد نوع ۲ بیشتر است.
## وضعیت آبله میمونی در کنگو
شیوع‌های اخیر این بیماری در کنگو، کشوری که ویروس برای اولین بار در سال ۱۹۷۰ در آن کشور در انسان شناسایی شد، نگرانی‌های جدیدی را برانگیخته است.
بیش از ۱۰۰ هزار مورد تایید شده ابتلا به آبله ام از زمان شروع شیوع جهانی آن در سال ۲۰۲۲ به سازمان جهانی بهداشت گزارش شده است. افزایش بی‌سابقه موارد ابتلا به این بیماری در آفریقا نگرانی‌های جدی را ایجاد کرده است. اکنون انتقال در جمهوری دموکراتیک کنگو با ۹۰ درصد موارد گزارش شده در سال ۲۰۲۴ متمرکز شده است.
بر اساس گزارش‌های رسمی امسال، در حدود ۱۴ هزار مورد مشکوک و تأیید شده آبله ام و بیش از ۴۵۰ مورد مرگ ناشی از آن ثبت شده است که کودکان کمتر از ۱۵ سال ۶۸ درصد موارد ابتلا و ۸۵ درصد مرگ‌ومیرها را تشکیل می‌دهند.
## شیوع آبله میمونی در خارج از آفریقا
شیوع آبله‌میمونی نوع جدید در خارج از قاره آفریقا بسیار محدود بوده است. ابتلای یک نفر در سوئد و یک نفر در تایلند گزارش شده است. همچنین ابتلای دو نفر در پاکستان گزارش شده اما اطلاعات زیادی درباره اینکه بیماری آنها از چه نوع آبله‌میمونی است در دسترس نیست.
## راه‌های انتقال آبله میمونی
انتقال آبله میمونی کلاد۲ (که در سال ۲۰۰۲ مشکل بهداشتی بین‌المللی ایجاد کرد) در میان همجنس‌گرایان زیاد بود، اما در آبله‌میمونی جدید (کلاد ۱b) علاوه بر انتقال این بیماری در رابطه جنسی افراد غیرهمجنس، این بیماری از طریق تماس نزدیک پوستی یا تنفسی هم به فرد دیگر منتقل می‌شود. تماس با اشیای آلوده نیز می‌تواند سبب انتقال بیماری شود. اجتناب از تماس با حیوانات وحشی، حفظ بهداشت فردی از جمله شستشوی دست‌ها با آب و صابون، استفاده از وسایل محافظت شخصی از جمله ماسک و دستکش هنگام تماس با حیوانات مشکوک به آلودگی و واکسیناسیون اقداماتی هستند که برای پیشگیری از ابتلا به این عفونت در مناطق آلوده و درگیر توصیه می‌شوند.
## واکسن آبله میمونی
سازمان بهداشت جهانی دو واکسن را برای آبله میمونی تایید کرده اما واکسن‌های در دسترس محدود هستند و منابع مالی برای تامین واکسن باید تامین شود. کشورهای کم‌برخوردار درگیر آبله‌میمونی برای تهیه واکسن نیازمند کمک خارجی هستند.
کشورهای آفریقایی درگیر شیوع آبله ام در حال حاضر، بر خلاف کشورهای غربی به ذخایر واکسن و داروهای ضد ویروسی که به پایان دادن شیوع بین‌المللی سال ۲۰۲۲ یاری رساند، دسترسی ندارند. ولی برنامه‌ریزی‌ها برای پاسخ به این اضطرار بهداشتی توسط سازمان‌های بین‌المللی در حال دنبال است.
## متوقف کردن شیوع آبله میمونی
شیوع فعلی آبله ام را می‌توان کنترل و متوقف کرد اما انجام این کار مستلزم اقدام هماهنگ بین آژانس‌های بین‌المللی و شرکای ملی و محلی، مردم، محققان و تولیدکنندگان واکسن و داروها است.
## رصد مرزها و پایش بیماری
رصد مرزها به جهت پایش ورود این بیماری به کشور اهمیت دارد. پایش افرادی که از مناطق آلوده وارد کشور می‌شوند در دستور کار سیستم بهداشتی کشور است. علاوه بر رصد و پایش مرزها باید آموزش لازم در خصوص چگونگی مواجهه با این بیماری به پزشکان و سیستم بهداشتی و درمانی کشور داده شود.
## اقدامات انستیتو پاستور برای مقابله با آبله میمونی
محققان و همکاران ما در انستیتو پاستور ایران در کنار سایر ارکان سیستم بهداشتی درمانی در تلاش هستند تا این اضطرار بهداشتی بین‌المللی برای کشور چالش و مشکل جدی بهداشتی ایجاد نکند.
