## فرار از گرداب دربی، کابوسی برای مربیان
در تاریخچه پر فراز و نشیب دربی تهران، بارها شاهد جدایی مربیان از تیم‌های محبوب پایتخت بوده‌ایم. این جدایی‌ها گاهی در اوج ناراحتی و پس از شکستی سنگین رقم خورده‌اند و گاهی نیز در کمال تعجب همگان، در لحظاتی که همه چیز آرام به نظر می‌رسد.
آخرین قربانی احتمالی این گرداب، جواد نکونام بود. سرمربی استقلال پس از شکست ۱-۰ مقابل پرسپولیس در اراک، با انتشار بیانیه‌ای احساسی از هواداران خداحافظی کرد. اختلافات او با مدیران باشگاه بر هیچکس پوشیده نبود و بسیاری گمان می‌کردند که این بار نوبت به هفتمین جدایی یک مربی پس از دربی رسیده است. اما برخلاف تمام پیش‌بینی‌ها، مدیران استقلال تصمیم گرفتند تا به نکونام و شاگردانش یک فرصت دیگر بدهند و نتیجه بازی با السد را ملاک باقی ماندن یا رفتن او قرار دهند.
این نخستین باری نیست که سایه سنگین شهرآورد بر سر مربی تیم بازنده سنگینی می‌کند و او را مجبور به ترک تیمش می‌نماید. نگاهی گذرا به تاریخچه دربی‌های پایتخت، نام‌های آشنایی را به عنوان قربانیان این جدال نشانمان می‌دهد.
برای مثال، پس از شکست ۳-۱ پرسپولیس در دربی سوم مقابل استقلال در سال ۱۳۴8 ، دهداری سرمربی وقت سرخپوشان از این تیم جدا شد و رجبعلی فرامرزی جای او را گرفت.
در دربی پانزدهم نیز اگرچه پرسپولیس با هدایت آلن راجرز موفق به شکست استقلال شد، اما این مربی انگلیسی پس از بازی از هدایت سرخپوشان کنار گذاشته شد.
در دربی شانزدهم نیز همایون بهزادی پس از شکست ۳-۱ مقابل استقلال از هدایت پرسپولیس کنار رفت.
در سال ۱۳۷۳ و پس از تساوی بدون گل دربی سی و نهم در بندرعباس ، حمید درخشان از هدایت پرسپولیس کنار رفت و یورگن گده جایگزین او شد.
آخرین قربانی این بازی بزرگ نیز حمید استیلی بود که پس از شکست ۳-۰ مقابل استقلال در مرحله یک چهارم نهایی جام حذفی سال ۱۳۹۰ از هدایت پرسپولیس استعفا داد.
باید دید آیا جواد نکونام قادر خواهد بود از این گرداب سهمگین جان سالم به در برد یا سرنوشتی مشابه سایر قربانیان در انتظار اوست.
