در حدود یک پنجم جمعیت شهری ایران، معادل بیست میلیون نفر، در مناطق فرسوده و کمامکانات سکونت دارند. این آمار نگران کننده، چالشهای جدی اجتماعی و اقتصادی را برای کشور به همراه دارد. به گفتهی مدیرعامل شرکت بازآفرینی شهری ایران، این جمعیت عمدتا از اقشار کمدرآمد جامعه تشکیل شدهاند و نیازمند توجه ویژه و برنامهریزیهای جامع برای بهبود کیفیت زندگی خود هستند. لزوم توجه به نوسازی و بهسازی بافتهای فرسوده شهری، امری حیاتی برای ارتقای سطح زندگی ساکنان این مناطق و جلوگیری از گسترش مشکلات اجتماعی و اقتصادی است. مسئولین شهری و برنامهریزان باید با ارائه راهحلهای عملی و اختصاص بودجه کافی، به حل این مشکل اساسی بپردازند. عدم توجه به این موضوع میتواند پیامدهای منفی جبرانناپذیری در پی داشته باشد.