پژوهشگران اعلام کرده‌اند که این روش جدید ممکن است به درمان بیماران مبتلا به برخی از انواع سرطان با عوارض جانبی بسیار کم کمک کند.
مطابق با گزارش تامین یاران، برای برخی از پروتئین‌ها، تنها یک جهش یا تغییر کوچک در دستورالعمل‌های DNA کافیست تا تعادل بین عملکرد طبیعی و ایجاد سرطان به هم بخورد.
به نقل از آی‌ای، این پروتئین‌های جهش‌یافته علی‌رغم ایجاد بیماری‌های جدی، ممکن است آنقدر به نسخه‌های طبیعی خود شبیه باشند که درمان‌هایی که برای هدف قرار دادن آنها طراحی شده‌اند، به سلول‌های سالم نیز آسیب برسانند.
مطالعه جدیدی که توسط محققان دانشگاه NYU Langone Health و مرکز سرطان Perlmutter انجام شد، توسعه یک داروی بیولوژیک را شرح می‌دهد. این دارو از سیستم‌های بیولوژیکی طبیعی مشتق شده است و گیرنده شماره ۲ فاکتور رشد اپیدرمی (HER۲) را که یک پروتئین سرطانی جهش‌یافته است، بدون حمله به نسخه‌های طبیعی تقریبا یکسان آن در سلول‌های سالم، هدف قرار می‌دهد.
درمان‌های جدید
با وجود اینکه این روش درمانی هنوز در مراحل اولیه است، محققان می‌گویند این روش می‌تواند منجر به درمان‌های جدیدی برای درمان بیماران سرطانی مبتلا به جهش گیرنده شماره ۲ فاکتور رشد اپیدرمی با عوارض جانبی حداقل شود.
شوهی کوید، سرپرست تیم تحقیقات، می‌گوید: “ما تصمیم گرفتیم آنتی‌بادی‌هایی بسازیم که می‌توانند یک تغییر واحد را در ۶۰۰ واحد سازنده اسید آمینه‌ای که بخش در معرض پروتئین گیرنده شماره ۲ فاکتور رشد اپیدرمی را تشکیل می‌دهند، تشخیص دهند. این کاری است که به طور کلی بسیار دشوار تلقی می‌شود.”
“این واقعیت که توانستیم تفاوت یک اسید آمینه را به این دقت تشخیص دهیم، بسیار شگفت انگیز است.”
هنگامی که یک جایگزینی اسید آمینه، پروتئین را در حالت “همیشه فعال” قفل می‌کند، می‌تواند باعث سرطان شود. این به نوبه خود باعث تقسیم و تکثیر غیرقابل کنترل سلول‌ها می‌شود.
نجات سلول‌های سالم
چندین درمان مورد تایید سازمان غذا و دارو از جمله تراستوزوماب و پرتوزوماب وجود دارد که می‌توانند این نوع سرطان‌ها را درمان کنند. با این حال، این درمان‌ها همه در سطح گیرنده شماره ۲ فاکتور رشد اپیدرمی در سطح سلولی عمل می‌کنند، جایی که فقط سطوح پایین نسخه جهش یافته گیرنده شماره ۲ فاکتور رشد اپیدرمی رخ می‌دهد.
دکتر کوید به عنوان مدیر بیولوژیک سرطان می‌گوید: “این بدان معناست که ما نمی‌توانیم سلول‌های سرطانی را فقط با نگاه کردن به سطوح گیرنده شماره ۲ فاکتور رشد اپیدرمی شناسایی کنیم.”
علاوه بر این، از آنجایی که برخی از درمان‌های تایید شده نمی‌توانند تفاوت بین گیرنده شماره ۲ فاکتور رشد اپیدرمی جهش یافته و طبیعی را تشخیص دهند، به احتمال زیاد به سلول‌های سالمی که گیرنده شماره ۲ فاکتور رشد اپیدرمی طبیعی را بیان می‌کنند، آسیب می‌رسانند.
آنتی‌بادی‌ها پروتئین‌های بزرگ و Y شکلی هستند که به اهداف خاصی متصل می‌شوند و به سلول‌های ایمنی سیگنال ارسال می‌کنند.
روند توسعه درمان
در فرآیندی شبیه به توسعه آنتی‌بادی طبیعی، محققان آنتی‌بادی‌ها را در معرض چندین دور جهش و انتخاب قرار دادند و به دنبال انواعی بودند که گیرنده شماره ۲ فاکتور رشد اپیدرمی جهش‌یافته را تشخیص می‌دادند اما نسخه معمولی آن را تشخیص نمی‌دادند.
با گرفتن تصاویر اتمی با میکروسکوپ کریو الکترونی، این تیم مشاهده کردند که چگونه آنتی‌بادی‌های جدید آنها با گیرنده شماره ۲ فاکتور رشد اپیدرمی به صورت فضایی برهم‌کنش می‌کنند.
با این حال، شناسایی انتخابی نسخه‌های جهش یافته گیرنده شماره ۲ فاکتور رشد اپیدرمی تنها بخشی از توسعه یک درمان موثر سرطان بود، زیرا آنتی‌بادی‌ها باید با سیستم ایمنی برای کشتن سلول‌های سرطانی کار کنند.
