تحقیقات جدید نشان می‌دهند که انزوا و تنهایی با افزایش سن بر مغز افراد تاثیر گذاشته و به طور چشمگیری خطر ابتلا به زوال عقل را افزایش می‌دهد.
مطالعه‌ای جدید نشان می‌دهد که انزوا و تنهایی، به عنوان یک عامل مهم در افزایش خطر ابتلا به زوال عقل در افراد مسن، بر مغز و سلامت روان تاثیر می‌گذارد. این تحقیق اطلاعاتی از بیش از ۶۰۰۰۰۰ نفر در سراسر دنیا را مورد بررسی قرار داده است.
نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که انزوا و تنهایی، خطر ابتلا به هر نوع زوال عقل را حدود ۳۱ درصد افزایش می‌دهد. همچنین، احتمال اختلال شناختی در افراد را تا ۱۵ درصد بالا می‌برد.
دکتر پاراییس سولبهاین، یکی از محققان این مطالعه از دانشگاه لیمریک در ایرلند، می‌گوید: “این یافته‌ها بسیار مهم هستند و نشان می‌دهند که انزوا و تنهایی یک عامل خطر مهم برای ابتلا به زوال عقل در آینده است.”
در سال ۲۰۲۳، جراح عمومی ایالات متحده، دکتر ویوک مورتی، گزارشی درباره انزوا و تنهایی در میان مردم آمریکا منتشر کرد و آن را “اپیدمی” نامید. اثرات انزوا و تنهایی بر سلامت جسمی و روانی به خوبی شناخته شده است.
سولبهاین می‌گوید: “تحقیق ما نشان می‌دهد که انزوا و تنهایی به طرق مختلف بر سلامت، از جمله طول عمر ما تاثیر می‌گذارد.”
او توضیح می‌دهد: “انزوا و تنهایی برای سلامت شناختی بسیار مهم است، زیرا انزوا و تنهایی منجر به ایجاد زوال عقل، زوال عقل عروقی، بیماری آلزایمر و اختلالات شناختی عمومی‌تر می‌شود.”
او تأکید می‌کند: “انزوا و تنهایی یک عامل خطر است که می‌توان آن را تغییر داد.”
