زعفران، ادویه‌ای گرانبها و مشهور، در سراسر جهان به عنوان میراث ایران شناخته می‌شود. این گیاه با ارزش، به عنوان طلای سرخ، در صنایع غذایی، دارویی و آرایشی کاربرد وسیعی دارد.
از زمان باستان، ایرانیان از این ادویه برای معطر کردن کاخ‌ها، خوش طعم کردن غذاها و زیبایی بخشیدن به خوراکی‌ها استفاده می‌کردند.
زعفران در ایران، به ویژه در دامنه‌های زاگرس، به طور سنتی کشت می‌شود. اما در سال‌های اخیر، با افزایش تقاضا برای این ادویه، کشورهای دیگر مانند اسپانیا و افغانستان وارد بازار شده‌اند.
این رقابت، ایران را در معرض چالش‌های جدی قرار داده و می‌تواند به کاهش سهم ایران در بازار جهانی زعفران منجر شود.
یکی از چالش‌های اصلی، کمبود نیروی کار در ایران است. با توجه به دستمزدهای پایین در بخش‌های مختلف، نیروی کار تمایل به کار در مشاغل دیگر مانند خدمات و تاکسی آنلاین دارد.
علاوه بر این، قاچاق زعفران به ویژه به کشورهای همسایه مانند افغانستان، به دلیل وجود قرابت فرهنگی و قومی، به شدت در حال افزایش است.
توسعه صنایع تبدیلی در حوزه زعفران و افزایش بهره‌وری در مزارع می‌تواند به حفظ جایگاه ایران در بازار جهانی کمک کند.
با این حال، حفظ جایگاه زعفران ایرانی در بازار جهانی مستلزم توجه جدی و برنامه‌ریزی دقیق از سوی دولت و بخش خصوصی است.
