رئیس اداره حفاظت محیط زیست بابل با هشدار نسبت به افزایش رویش گیاه مهاجم سنبل آبی، معروف به «شیطان آبی»، در تالاب‌های این شهرستان، فصل بهار را زمان اوج تکثیر این گونه عنوان کرد.
ناصر کیایی با اشاره به قدرت بالای رشد و تکثیر سنبل آبی و گل‌های زیبای بنفش آن که گاهی موجب استفاده زینتی از آن می‌شود، گفت: همین ویژگی تکثیر سریع سبب گسترش بی‌رویه آن در مناطق آبی می‌گردد. این گیاه با برگ‌های ۱۰ تا ۲۰ سانتی‌متری که تا یک متر بالاتر از سطح آب رشد می‌کنند و تولید هزاران دانه با ماندگاری ۲۸ ساله، تهدیدی جدی برای اکوسیستم‌های آبی و تالابی به شمار می‌رود.
وی با ابراز نگرانی از خرید و فروش اخیر این گیاه به عنوان زینتی و احتمال انتقال ناآگاهانه آن به آب‌بندان‌ها و رودخانه‌ها، تاکید کرد: این امر می‌تواند منجر به تکثیر سریع و اختلال در محیط زیست شود.
کیایی با اشاره به امحاء غیر اصولی این گیاه در گذشته، اظهار داشت: با آغاز فصل بهار، تکثیر مجدد آن در آب‌بندان ۴۰ هکتاری آغوزبن آغاز شده و به سرعت سطح آن را فرا گرفته است.
رئیس اداره حفاظت محیط زیست بابل یادآور شد: در نشست آذرماه سال گذشته در فرمانداری بابل، مصوب شد تا سنبل آبی آغوزبن جمع‌آوری، سوزانده و دفن شود و حتی مقرر گردید با حفر کانال‌هایی و تخلیه کامل آب تالاب، عملیات امحاء کامل با همکاری دستگاه‌های متولی انجام شود، اما متاسفانه تاکنون این مصوبه اجرایی نشده است.
وی با تاکید بر اینکه شهرستان بابل دارای ۲۰۷ آب‌بندان است و در حال حاضر شاهد رشد این گیاه تنها در آغوزبن هستیم، هشدار داد: در صورت انتقال بذر یا خود این گیاه به دیگر آب‌بندان‌ها و یا بابلرود، با یک بحران زیست محیطی جدی مواجه خواهیم شد.
کیایی با اشاره به تلاش‌های سال گذشته برای جمع‌آوری این گیاه توسط دستگاه‌های مرتبط، تصریح کرد: سنبل آبی با قدرت جذب بالای آب در آب‌بندان‌ها که منبع تامین آب کشاورزی هستند، کشاورزان شالیکار را با مشکلات جدی روبرو می‌کند.
رئیس اداره حفاظت محیط زیست بابل با انتقاد از عدم اقدام اصولی برای امحاء این گیاه، گفت: شاهد رویش مجدد و پوشش کامل سطح آب‌بندان هستیم، اگرچه هنوز به سمت زمین‌های کشاورزی پیشروی نکرده است.
وی با اشاره به اینکه آب‌بندان آغوزبن منبع تامین آب کشاورزی پایین دست است، افزود: مقرر شده پس از آب تخت کردن زمین‌های کشاورزی، اقدام به جمع‌آوری سنبل آبی کنند.
کیایی با بیان اینکه امحاء سنبل آبی آغوزبن در مصوبه اردیبهشت ماه قید شده اما تاکنون انجام نشده است، تاکید کرد: برداشت این گیاه باید کارشناسانه و دقیق باشد و پس از آن، دهیار، شورا و مسئول امور آب موظف به پایش مکرر و جمع‌آوری ماهانه آن از سطح آب‌بندان باشند تا از افزایش آن و تحمیل هزینه‌های سنگین جلوگیری شود.
وی جمع‌آوری، دپو و آتش زدن سنبل آبی را بسیار مشکل دانست و گفت: دپو در عمق کم امکان رشد مجدد آن را با یک بارندگی جزئی فراهم می‌کند، بنابراین باید در عمق بسیار زیاد دفن شود و کارشناسی اصولی قبل از برداشت نهایی ضروری است.
کیایی در پایان پیشنهاد داد: بهترین راهکار پس از برداشت این گیاه مهاجم، حمل آن با کامیون به مناطق بیابانی است، زیرا عدم دسترسی به آب سبب نابودی آن شده و برای محیط زیست نیز آسیب‌زا نخواهد بود.
اخبار روز را در پایگاه خبری آریا نوین بخوانید