“`html
تحقیقات جدید نشان می‌دهد که تغییرات اقلیمی نقش قابل توجهی در شیوع تب دنگی ایفا می‌کند. بر اساس یافته‌های محققان، تقریباً یک پنجم موارد فعلی تب دنگی به تغییرات آب و هوایی مرتبط است، که زیستگاه پشه‌های ناقل این بیماری را در سراسر جهان گسترش داده است.
این مطالعه هشدار می‌دهد که تغییرات اقلیمی می‌تواند تا سال ۲۰۵۰، افزایش ۴۰ تا ۶۰ درصدی موارد تب دنگی را به دنبال داشته باشد. در برخی مناطق، این افزایش حتی به ۱۵۰ تا ۲۰۰ درصد نیز می‌رسد. دکتر ارین موردکای، متخصص بیماری‌های عفونی دانشگاه استنفورد، معتقد است که با گسترش مناطق با دمای مناسب برای رشد پشه‌های ناقل، احتمال شیوع محلی تب دنگی افزایش می‌یابد.
آزمایش‌ها نشان داده‌اند که با افزایش دما (بین ۲۰ تا ۲۸ درجه سانتیگراد)، پشه‌های ناقل ویروس تب دنگی، ویروس بیشتری را منتقل می‌کنند. این بدان معناست که مناطق با افزایش دما، با خطر بیشتری برای شیوع این بیماری مواجه خواهند شد.
محققان تخمین می‌زنند که حداقل ۲۵۷ میلیون نفر در مناطقی زندگی می‌کنند که گرمایش زمین می‌تواند تعداد مبتلایان به تب دنگی را در ۲۵ سال آینده دو برابر کند. شایع‌ترین علائم تب دنگی شامل درد، حالت تهوع، استفراغ و بثورات پوستی است. در موارد شدید، درد مفاصل شدید، خونریزی و شوک نیز ممکن است رخ دهد.
در حال حاضر درمانی خاص برای تب دنگی وجود ندارد. توصیه می‌شود مبتلایان استراحت کنند، مایعات فراوان بنوشند و از استامینوفن برای کنترل تب و درد استفاده کنند. این مطالعه بر روی داده‌های مربوط به موارد تب دنگی و تغییرات آب و هوایی در ۲۱ کشور آسیا، آمریکای شمالی و جنوبی انجام شده است.
داده‌ها نشان می‌دهند که کشورهای آمریکای جنوبی و شمالی در سال ۲۰۲۴، نزدیک به ۱۲ میلیون مورد تب دنگی را گزارش کرده‌اند که در مقایسه با ۴.۶ میلیون مورد در سال ۲۰۲۳، افزایش چشمگیری را نشان می‌دهد. دکتر موردکای تاکید می‌کند که تغییرات اقلیمی تهدیدی جدی برای سلامت انسان است و تاثیر آن بر تب دنگی می‌تواند بسیار وخیم‌تر از آنچه تصور می‌شد باشد.
کاهش شدید در انتشار گازهای گلخانه‌ای می‌تواند افزایش ۶۰ درصدی موارد تب دنگی را تا سال ۲۰۵۰ به ۴۰ درصد کاهش دهد. با این حال، حتی در خوش‌بینانه‌ترین سناریو، ۱۷ کشور از ۲۱ کشور مورد مطالعه همچنان شاهد افزایش موارد تب دنگی خواهند بود.
مناطقی مانند بخش‌هایی از پرو، مکزیک، بولیوی و برزیل، که تب دنگی در آن‌ها بومی است، ممکن است در چند دهه آینده با افزایش ۱۵۰ تا ۲۰۰ درصدی موارد ابتلا مواجه شوند.
“`
