## فوتبال اروپایی در تلویزیون ایران: از دزدی تا دستکاری
پخش مسابقات فوتبال اروپایی در تلویزیون ایران از دهه هفتاد شمسی و با آغاز به کار شبکه سه سیما به عنوان شبکه‌ای برای جوانان، رواج پیدا کرد. پیش از آن، تنها راه تماشای این مسابقات، برنامه هفتگی ورزش و مردم بود که یکشنبه شب‌ها بخش کوتاهی از برنامه‌اش را به خلاصه‌ای از مهمترین بازی هفته اروپا اختصاص می‌داد. تماشای این بخش کوتاه، مستلزم تحمل دو ساعت تماشای تنیس، شنا، ورزش زورخانه‌ای، چوگان، شطرنج و … بود تا بالاخره بهرام شفیع فقید، پانزده الی بیست دقیقه فوتبال از چند روز قبل را برای هواداران مشتاق پخش کند!
با راه‌اندازی شبکه سه، آنتن تلویزیون پر از فوتبال لیگ‌های مختلف اروپایی شد و این دریچه تازه‌ای را به روی مخاطبان ایرانی گشود. دریچه‌ای که تا پیش از آن، حتی برای رویدادی مثل جام جهانی هم به روی پخش زنده باز نشده بود. اما از همان ابتدا، با توجه به قوانین کپی رایت، این سوال مطرح بود که صداوسیما چگونه توانسته حق پخش این مسابقات را خریداری کند؟ به خصوص با در نظر گرفتن این نکته که صداوسیما معمولا عادت به پرداخت هزینه برای محتوا ندارد و به رایگان گرفتن همه چیز عادت کرده است! از طرف دیگر، با توجه به بحث تحریم‌ها، اساساً خریداری حق پخش این مسابقات از کشورهای اروپایی غیرممکن به نظر می‌رسید.
پاسخ این معما خیلی زود مشخص شد. مشخص شد که شبکه سه سیما به شکلی ناشیانه لوگوی شبکه اصلی پخش کننده بازی را محو می کند و سیگنال های فوتبال اروپایی را به شکل غیرقانونی و بدون اجازه و پرداخت هیچ هزینه‌ای از شبکه‌های دیگر دریافت و پخش می‌کند.
این داستان تا به امروز هم ادامه دارد، اگرچه به لطف فناوری‌های جدید و ابزارهای گرافیکی دیگر نیازی به محو کردن لوگوی شبکه مادر نیست. با این وجود، صداوسیما در جدیدترین شاهکار خود و با کمک همین ابزارها، اقدام به دستکاری تبلیغات دور زمین کرده و تبلیغات داخلی را جایگزین آن می‌کند. در واقع، صداوسیما نه تنها هزینه‌ای برای پخش مسابقات اروپایی پرداخت نمی‌کند، بلکه از آن به عنوان بستری برای کسب درآمد هم استفاده می‌کند! اتفاقی که در جریان دربی مادرید میان رئال و اتلتیکو شاهد آن بودیم.
صداوسیما با بودجه چند صد میلیاردی و درآمد هنگفت حاصل از پخش آگهی‌های میلیاردی، در ابتدا، بین دو نیمه و پایان بازی، در زیرنویس و حتی کنار لوگوی بازی به دنبال کسب درآمد بیشتر است و برای این کار، حتی حاضر به زیر پا گذاشتن اصول اخلاقی هم هست.
اگر صداوسیما ادعا می‌کند هزینه‌ای به کشور مبدا برای پخش این تبلیغات پرداخت کرده، مدارک پرداخت خود را منتشر کند یا حداقل توضیحات مسئولان را در این خصوص به اطلاع عموم برساند.
در تصاویر به خوبی مشخص است که در نماهای دور، تبلیغات ایرانی به چشم می‌خورد اما زمانی که تصویر نزدیک می‌شود، خبری از این تبلیغات نیست.
