در پی ناکامی نخستین مذاکرات مستقیم میان کی‌یف و مسکو پس از بیش از سه سال برای دستیابی به آتش‌بس، اوکراین از متحدان غربی خود خواسته است تا فشارها بر روسیه را افزایش دهند.
نمایندگان روسیه و اوکراین در تاریخ ۱۶ مه ۲۰۲۵ (۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۴) در استانبول، ترکیه، برای اولین بار از مارس ۲۰۲۲ به منظور پایان دادن به درگیری‌ها با یکدیگر دیدار کردند. این مذاکرات که کمتر از دو ساعت به طول انجامید، با وجود ابراز رضایت روسیه و آمادگی برای ادامه تماس‌ها، به توافق بر سر آتش‌بس منجر نشد. با این حال، هر دو کشور موافقت کردند که بزرگترین تبادل اسیر جنگی تاکنون را انجام دهند و هر کدام ۱۰۰۰ اسیر را مبادله کنند.
فشار اوکراین برای تحریم‌های بیشتر
کی‌یف که همواره از غرب خواسته است تا تحریم‌های شدیدتری علیه مسکو اعمال کند، بار دیگر بر این خواسته پافشاری کرده است. ولودیمیر زلنسکی، رئیس جمهور اوکراین، بلافاصله پس از پایان مذاکرات در استانبول، با دونالد ترامپ و سران کشورهای فرانسه، آلمان و لهستان تلفنی گفتگو کرد. وی در این گفتگوها بر لزوم اعمال تحریم‌های بیشتر علیه روسیه تأکید کرد، مگر اینکه ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه، پیشنهاد ترامپ برای آتش‌بس ۳۰ روزه را بپذیرد.
زلنسکی در پیامی در شبکه اجتماعی ایکس (توییتر سابق) اعلام کرد: “اوکراین آماده برداشتن سریع‌ترین گام‌های ممکن برای صلح واقعی است و مهم است که جهان در این مورد، موضعی جدی داشته باشد.” این اظهارات نشان‌دهنده عزم کی‌یف برای رسیدن به صلح، اما نه به هر قیمتی است.
شرایط روسیه برای آتش‌بس: دیدگاه‌های متفاوت
در مقابل، روسیه اعلام کرده است که پیش از امضای هرگونه آتش‌بس، باید شرایط آن به طور دقیق مشخص شود. ولادیمیر مدینسکی، مذاکره‌کننده ارشد روسیه، پس از نشست استانبول اظهار داشت: “ما توافق کرده‌ایم که هر طرف، دیدگاه خود را در مورد آتش‌بس احتمالی آینده ارائه دهد و آن را با جزئیات شرح دهد. پس از ارائه چنین دیدگاهی، همانطور که توافق شد، معتقدیم که ادامه مذاکرات مناسب خواهد بود.” این رویکرد نشان می‌دهد که روسیه به دنبال توافقی جامع است که شامل تمامی خواسته‌هایش باشد، نه صرفاً یک آتش‌بس کوتاه‌مدت.
دورنمای آینده مذاکرات
عدم توافق بر سر آتش‌بس در این دور از مذاکرات، نشان‌دهنده شکاف عمیق میان مواضع دو کشور است. اوکراین به دنبال آتش‌بس فوری و بدون قید و شرط است تا بتواند از پشتیبانی غرب برای بازسازی و تقویت توان دفاعی خود بهره ببرد، در حالی که روسیه به نظر می‌رسد به دنبال کسب امتیازات بیشتری است. تداوم حمایت غرب از اوکراین و فشار بر روسیه، در کنار دیپلماسی فعال و تبادل اسرا، می‌تواند مسیر را برای رسیدن به یک صلح پایدار در آینده هموار کند، اما این روند نیازمند صبر، پیگیری و تلاش‌های مداوم خواهد بود