با درگذشت استاد محمود فرشچیان، یکی از برجسته‌ترین چهره‌های نگارگری ایران، هنر ایرانی یکی از ستون‌های اصلی خود را از دست داد. او نه‌تنها نقاشی می‌کرد، بلکه با قلم‌موی خود روایت‌گر روح و فرهنگ ایرانی بود؛ هنرمندی که آثارش فراتر از زمان و مکان، در دل تاریخ و جان مخاطبان جاودانه شد.
عبدالرضا خزایی، از هنرمندان و نویسندگان حوزه هنرهای تجسمی، در واکنش به این ضایعه بزرگ، یادداشتی کوتاه منتشر کرد و نوشت: «در آسمان هنر ایران، چراغی فرو خفت، لیک پرتو آن بر دفتر تاریخ جاویدان ماند. استاد فرشچیان تنها نگارگر یک عصر نبود؛ او رازهای روان ایرانی را با رنگ و نقش بازگو می‌کرد.»
فرشچیان با خلق آثاری چون «ضامن آهو»، «سخت‌ترین امتحان»، «غدیر خم» و «رمی جمره»، نه‌تنها به بیان مفاهیم دینی و عرفانی پرداخت، بلکه با سبک خاص خود، مرزهای نگارگری سنتی را گسترش داد و آن را به عرصه جهانی رساند. آثار او، ترکیبی از ظرافت، معنا و تکنیک بودند؛ آثاری که در هر نگاه، لایه‌ای تازه از احساس و اندیشه را آشکار می‌کردند.
در ادامه یادداشت خزایی آمده است: «دستان افسونگر استاد بر خاک آرام گرفت، اما جنبش قلم‌موی او هنوز در چین‌وچروک نقش‌ها و رنگ‌ها می‌تپد. نگاره‌هایش نه در چارچوب می‌گنجند و نه در مرز؛ همان‌گونه که خود نیز در هیچ بندِ زمان و مکان محدود نمی‌شد.»
فرشچیان هنرمندی بود که با هر اثر، پلی میان زمین و آسمان می‌ساخت. تابلوهایش، نه‌تنها جلوه‌ای از زیبایی بصری، بلکه تجلی روح ایرانی بودند. او با رنگ‌ها سخن می‌گفت و با نقش‌ها دعا می‌نوشت.
اکنون، ایران یکی از فرزندان هنرمند خود را به خاک می‌سپارد، اما میراث او همچنان زنده است. هر تابلو، هر خط، و هر رنگ از آثارش، گواهی است بر زندگی هنرمندی که با هنر، جاودانه شد.
روان استاد فرشچیان در آرامش نقش و رنگ باد؛ جایی که هنر، بی‌مرز و بی‌زمان، در آغوش جاودانگی می‌درخشد.
About the Author
محمدرضا صبوری، از روزنامه‌نگاران باسابقه و متعهد در تیم تحریریه مجله خبری است. او با سال‌ها تجربه در عرصه رسانه، به عنوان یک تحلیلگر و گزارشگر قابل اعتماد شناخته می‌شود. صبوری به دلیل دقت، دانش و تخصص خود در پوشش اخبار مهم، به یکی از ستون‌های اصلی تیم تبدیل شده است.